Onderweg zal ik bij Fort mutziglangs komen.

Maandag 11 juni 2012

Van Kintzheim naar Phalsbourg.

De route heb ik uitgezet met behulp van Google Maps met de terreininformatie. Wetende dat het gebied heuvelachtig is, ik een redelijke afstand moest afleggen om in zeven dagen Maastricht te bereiken, bagage mee tors, had ik zoiets van laat ik niet de moeilijke route uitzoeken maar het mezelf een beetje gemakkelijk maken. Ondanks dat, kon ik er niet omheen de nodige heuveltjes te moeten beklimmen. De route lag voornamelijk gepland tegen de voet van de heuvels van de Vogezen, met de bedoeling te kunnen genieten van de mooie uitzichten over het Rijndal en de druivenvelden.

En dat is gelukt, een mooie route.

Goed 9 uur vertrokken na een ontbijt op zijn Frans, stokbrood met confiture, koffie en jus d'orange.

Gister in Kintzheim, merkte ik dat een ander zadel een ander contactvlak heeft met het zitvlak. Het was een beetje rood geworden. Een klodder vaselline of broekenvet wil heel goed helpen, dat had ik alleen niet meegenomen. Dus in het eerst dorpje waar ik doorheenkwam ben ik op zoek gegaan naar een Farmacie. Bijna elk dorpje heeft een Farmacie, dus geen probleem er één te vinden, dacht ik. Maar dan moet je wel op de huizen letten met een groen kruis erop, als je dat niet doet, blijf je zoeken. Affijn, na een paar keer vragen kwam ik bij de apotheek met de vraag om Vaseline. Mijn frans is niet al te best, maar een goed verstaander heeft maar een half woord nodig zou je denken.

Het is me vaker opgevallen dat als je een woord in het frans iets verkeerd uitspreekt, of met een andere klemtoon uitdrukt, het niet wordt gesnapt. Vaseline, niet moeilijk zou je denken. Maar eerst kwam de beste man met een creme, toen nog een andere creme maar toen schoot mij te binnen, Vaselin. De laatste 'e' slikken ze in, rare Fransen. Dus Vaselin, dat begreep de beste man en kwam blij met een grote pot van een kilo aan zetten. Een beetje teveel van het goede, dus een beetje overgeheveld in een klein potje. Hij blij omdat hij mij kon helpen, ik blij vanwege verzachting voor mijn zitvlak.

Na een kilometer of tien in Dambach la ville, begon het licht te regenen, ook nog een wegafsluiting. Toch maar proberen en ja hoor, in Blienschwiller lag de weg eruit, maar als voetganger/fietser, is er vaak wel een mogelijkheid er langs te kunnen en kon ik mooi even bekijken wat ze daar uitspookten. Huizen aansluiten op het riool, een goede zaak, het is daar een beetje rotsachtiger dan hier, dus kost dat veel meer werk.

Na een uurtje werd het weer droog, de zon kwam een beetje door, net op een punt waar ik een prachtig uitzicht had over Obernai. Via Barr en Ottrot en Mollkirch kwam ik bij Mutzig.

De weg naar het fort was nog een klimmetje van 2,7km. Boven aangekomen was er een parkeerterrein, verder was er weinig te zien, slechts één gevechtsstelling, met 4 geschutskoepels. Ik had gehoopt meer te kunnen rondkijken, helaas, bijna het gehele gebied is nog militair terrein en niet toegankelijk.

Het fort van Mutzig:

Als eerste gebetonneerd, gepantserd en geëlectrificeerd fort, is het Fort van Mutzig het grootste en machtigste fort van Europa in 1914.
Het bezoek is uitzonderlijk door de rijke uitrusting, de museuminrichting, de kwaliteit van de uiteenzettingen van de gidsen en de prachtige natuurlijke omgeving. Voor het parcours van 2 kilometer, waarvan de helft ondergronds met talrijke trappen, moet men ongeveer 2u30 voorzien. De hele uitrusting (keukens, machinekamers, bakkerij, putten, enz.) die zich langs het parcours bevindt, is ter plaatse gebleven en gerestaureerd. Het merendeel zijn unieke stukken. Het Fort van Mutzig is het enige Duitse fort dat nog de volledige, oorspronkelijke uitrusting bezit.
Na het ondergronds gedeelte gaat de rondleiding verder langs gevechtsstellingen en mooie panorama’s over het prachtige landschap van de vlakte van de Rijn en van de Vogezen. Naargelang het seizoen, bloeien de verschillende orchideevariëteiten.

Via Wasselonne, Romanswiller en Otterswiller, ben ik naar Saverne gefietst.

Vandaar ging de route via een mooi fietspad langs het Rijn-Marne kanaal naar Lutzenbourg.

De naam Lutzelbourg betekent klein kasteel.Lutzelbourg staat bekend om het 'plan incliné' (een scheepslift waar boten tegen een hellend vlak van 41 graden in een bak water omhoog en omlaag kunnen worden vervoerd) wat binnen Europa uniek is. De lift tilt de boot bijna 45 m omhoog in minder dan 20 min.

Van Lutsenbourg naar Phalsbourg was nog 3,5 kilometer klimmen en 1,5 kilometer hoogvlakte.

De gastvrouw op mijn adres in Phalsbourg had zelf geen plaats, maar zou mij ter plaatse begeleiden naar een overnachtingsadres. Dat bleek in Metting te zijn, dat was even slikken, na een zware 120km nóg 5 kilometer klimmen en dalen.

Na 125km om ongeveer acht uur kwam ik aan bij een Chambre d'hotes in Metting. Ik werd vriendelijk en heel gastvrij ontvangen. De gastvrouw heeft zelfs nog wat eten voor me klaar gemaakt. Flamküchen met koffie en een biertje, lekker.